مسئولیت پذیری

• مسئولیت پذیری یک از مسائل مهمی است که می تواند در بخش های مختلف زندگی به شما کمک کند. مسئولیت پذیری یعنی پذیرش انجام و به نتیجه رساندن پروسه یک عملکرد مفید و موثر در کار فردی و جمعی. این مهم در دو حالت در زندگی همه افراد وجود دارد. مسئولیت پذیری فردی و غیرفردی.
• مسئولیت پذیری فردی هرآنچه که شما به صورت شخصی آن را قبول کرده و انجام می دهید. مسئولیت پذیری غیرفردی در رابطه با مواردی است که آن را به دیگران واگذار می کنیم. در راستای انتقال مسئولیت پذیری به دیگری قطعا واکنش های متفاوتی را مشاهده خواهیم کرد.

این واکنش ها شامل مواردی مثل : مقصر دانستن افراد دیگر، فرار کردن از زیر بار مسئولیت، عذر و بهانه در انجام ندادن و حتی ناتوانی در انجام این مسئولیت می توانید ببینید. عکس العمل های متفاوت هم در روند ارتباطی و هم در ابعاد متفاوت زندگی شما تاثیر خواهد گذاشت. در این حالت افراد حس یک قربانی رو دارند. در مقابل این افراد می توانید افرادی را ببینید که کاملا رفتاری مسئولانه در قبال این کار دارند. همچنین تعهد و پذیرش نقش هم به ویژگی های رفتاری این افراد اضافه خواهد شد. این افراد سعی می کنند که بالاخره راه حلی برای به انجام رساندن یک مسئولیت پیدا کنند. در ادامه به 8 مرحله اصلی مسئولیت پذیری می پردازیم.

• مراحل مسئولیت پذیری :

• انکار و ناآگاهی
• مقصر دانستن دیگران
• عذر و بهانه آوردن
• صبر و امید داشتن
• پذیرش واقعیت
• پذیرش مسئولیت
• پیدا کردن راه حل مناسب
• اجرای راه حل

• انکار و ناآگاهی :

در این مرحله که همه افراد هم به میزان کم یا زیاد آن را دارند و مغز و ذهن به بال و پر دادن به آن بسیار موثر است.

این مرحله افراد به ناآگاهی و و انکار متظاهر می شوند. در این بخش فرد به هیچ عنوان تعهدی نسبت به انجام و حتی پیدا کردن راه حل را قبول نمی کند. از قضا مرحله تشدید شده این مرحله به نادیده گرفتن آن منجر می شود.

• مقصر دانستن دیگران :

برخلاف مرحله قبلی در این بخش فرد به صورت کامل از موضوع آگاهی دارند. اما زیر بار مسئولیت آن نمی روند. دائما به دیگران سرکوفت می زنند که مقصر انجام نشدن این کار هستند. در همین مرحله به حالت نهایی سرزنش تبدیل می شود. اینکه فرد سعی می کند عدم یافتن راه حل را در دیگران بیابد، ریشه در ضعف و ناتوانی خود دارد.

• عذر و بهانه آوردن : ( مسئولیت پذیری )

در این مرحله جمله من نمی توانم خود را بیشتر به نمایش می گذارد. ادعا به توانایی در به پایان رساندن کاری در آنها بیشتر خود را نشان می دهد. اما در نهایت چیزی که از جانب اطرافیان بیشتر قضاوت می شود، عدم شایستگی آنها در انجام کارهاست. این عدم شایستگی حتی در پذیرش اولیه و قبول کردن مسئولیت تاثیر دارد. بیشترین ویژگی رفتاری آنها دوری از داوطلب شدن است.

• صبر و امید داشتن :

کلمه معجزه در ذهن این افراد بسیار کلمه امیدبخشی است. این افراد هم آگاهی دارند و هم بخشی از ذهنشان مسئولیت را پذیرفته است. بااینکه می دانند باید اقدامی انجام دهند، در راستای پذیرش مسئولیت مرتبط اما ترجیح می دهند کاری نکنند. انتظار آنها بر این است که همه چیز درست خواهد شد. از چه راهی و مسیری مهم نیست اما منتظر حل شدن آن هستند.

• پذیرش واقعیت :

در این مرحله در واقع شروع تغییرات اساسی است. در این مرحله صبر فرد بیشتر می شود و اختیاری تصمیم به آگاهی گرفته است. اما این نقطه دقیقا جایی است که امید تبدیل به عمل فکر کردن موثر برای یافتن مسیر پذیرش می شود. دیگر راهی برای فرار وجود ندارد و باید واقعیت و شرایط را بپذیرید. اینکه یک واقعه یا کاری باید انجام شود و باید بپذیریم که شرایط این است و با پذیرش برای آن راه حل درستی بیابیم.

• پذیرش مسئولیت : ( مسئولیت پذیری )

در این مرحله افراد به صورت اختیاری می پذیرند که مسئولیت هر بخشی از پروسه انجام شدن با خودشان است. به دنبال فرار یا بهانه جویی نیستند. پس سعی می کنند هرچقدر سخت به این دعوت نه نگویند و در چالش های سازنده شرکت کنند. افرادی با اعتماد به توانایی های خویشتن بدون انتقال تقصیر کار بر گردن دیگران تعهد را می پذیرند.

• پیدا کردن راه حل :

بعد از شروع پذیرش اولیه مسئولیت پذیری قدم بعدی تعهد نسبت به پیدا کردن راه حل است. اینکه مطمئن هستند برای این کار راه حل های زیادی به تعداد افراد دنیا وجود دارد. اما شما باید راه حل خلاق و کارآمد خودتان را بسازید. اما اگر با تلاش نتوانستید راه حل مناسب را بیابید از خود دلگیر نباشید. به راحتی می توانید از دیگران کمک و مشاوره بگیرید.

• اجرای راه حل :

در این مرحله که مرحله آخر هم هست افراد مسئولیت را از صفر تا صد به عهده گرفته اند. بعد از گذراندن مرحله یافتن راه حل باید وارد بخش عملگرایی شوید. عدم اقدام برای اجرای راه حل های مدنظر که بهترین راه حل بوده است علنا تمام زحمات شما در مراحل قبلی از بین خواهد برد. پس فاصله بین یافتن راه حل و انجام آن را به حداقل برسانید و آن را از آفت کمال گرایی نجات دهید. مهارت کامل گرایی و به پایان رساندن کارها را در خود تقویت کنید.

سخن پایانی ( مسئولیت پذیری )

امید است با دانستن مراحل تخصصی پذیرش مسئولیت می توانید همیشه توانایی های خود را به چالش بکشید. ترس از یافتن بهترین راه حل را کنار بگذارید. به خود و ذهنیتتان اعتماد داشته باشید. از چشم پوشی مرحله ای به صورت ناخودآگاه یا خودآگاه بپرهیزید. امید است بتوانید بااین مقاله به دیدگاه درستی از مسئولیت پذیری برسید.

مقالات مقابله با اهمال کاری و گام های ایجاد تغییر را بررسی کنید .